Αγαπητέ νεοέλληνα.
Αυτό το κείμενο γράφτηκε για εσένα. Για εσένα που απέχεις συνειδητά από ημέρες σαν τη σημερινή με το πρόσχημα ότι η πατρίδα σου έχει πάψει να σε κάνει να νιώθεις περήφανος. Για εσένα που εύχεσαι να ζούσες οπουδήποτε εκτός της Ελλάδας του 2018, η οποία με τη γενικότερη στάση της τα τελευταία χρόνια δεν είναι σε θέση να τιμήσει κανέναν ήρωα, κανέναν αγώνα και κανένα ιστορικό γεγονός. Για εσένα που έχεις ταυτίσει την πατρίδα σου με την ικεσία, την επαιτεία και τη γενικότερη απάθεια, βουλιάζοντας κάθε μέρα στην απαισιοδοξία και την ανασφάλεια.
Αγαπητέ νεοέλληνα, είναι αλήθεια ότι τα πράγματα σε εθνικό επίπεδο βρίσκονται στην πιο κρίσιμη κατάσταση της νεότερης ιστορίας. Η χώρα στην οποία διαμένεις κρατιέται στη ζωή με μηχανική υποστήριξη τα τελευταία 8 χρόνια, και παρ’ όλα αυτά καμία ελπίδα για ανάκαμψη δεν ξεπροβάλλει στο μακρινό ορίζοντα. Η εθνική της ταυτότητα απειλείται σε ολοένα και μεγαλύτερο βαθμό με αλλοίωση, την ώρα που οι παραγωγικότερες ηλικίες της έχουν φύγει στο εξωτερικό αναζητώντας ένα καλύτερο αύριο. Οι άνθρωποι οι οποίοι την κυβερνούν παραδίδουν τη σκυτάλη των προβλημάτων στους αμέσως επόμενους γιγαντώνοντάς τα, τη στιγμή που οι ευκαιρίες και τα κίνητρα για να μείνει, να αγωνιστεί και να επιβιώσει κανείς εδώ εκλείπουν.
Αγαπητέ νεοέλληνα, ιδιαίτερα τη μέρα αυτή έχεις ένα σωρό λόγους να νιώθεις απογοήτευση. Οι αιώνιοι εχθροί σου αμφισβητούν τα σύνορα σου τόσο σε θεωρητικό όσο και σε πρακτικό πια επίπεδο, κι εσύ πέφτεις καθημερινά θύμα μιας επίδειξης δύναμης άνευ προηγουμένου. Η χώρα που πατάς κοντεύει να χωριστεί στα δύο εξαιτίας ενός αθλητικού γεγονότος, την ώρα που 2 από τα παιδιά σου κρατιούνται ετσιθελικά φυλακισμένα στα εδάφη του μεγαλύτερου εχθρού σου. Απέτυχες να αποτίσεις το δέοντα φόρο τιμής στους τελευταίους ανθρώπους που έδωσαν τη ζωή τους για εσένα, και το σημαντικότερο κομμάτι της ιστορίας σου αμφισβητείται και απειλείται από ένα έθνος που γαλουχήθηκε με ανακρίβειες και ψέματα.
Για αυτούς λοιπόν και για άλλους λόγους, μια εθνική επέτειος σαν τη σημερινή μόνο αποστροφή δε θα έπρεπε να σε κάνει να νιώθεις για την πατρίδα σου. Τέτοιες ημέρες θα έπρεπε να σε κάνουν να βγεις από το μικρόκοσμο των προβλημάτων και της ρουτίνας και να ενεργοποιηθείς. Να ξυπνήσεις από το λήθαργο της απάθειας και του ωχαδερφισμού και να επικοινωνήσεις με την ψυχρή πραγματικότητα. Η πατρίδα σου κινδυνεύει περισσότερο από ποτέ άλλοτε μεταπολεμικά, και κανένας δε θα ενδιαφερθεί για αυτήν αν δεν το κάνεις ο ίδιος. Κανένας χρησμός, καμία προφητεία και κανένας από μηχανής θεός δε θα σε βοηθήσει, όταν ολοένα και αφομοιώνεσαι με πρόσωπα, συμπεριφορές και καταστάσεις που συνετέλεσαν στη σημερινή πραγματικότητα.
Μην αφήσεις λοιπόν και αυτή την επέτειο να περάσει στα “ψιλά”. Η κατάσταση είναι κρισιμότερη από κάθε άλλη φορά και για το λόγο αυτό μια τέτοια μέρα αξίζει αν όχι τον ενθουσιασμό, τουλάχιστον τη στοιχειώδη προσοχή σου. Χάρισε της τη σημασία που της αξίζει, γιατί όπως πολύ σωστά είπε κάποιος κάποτε: “Όποιος δε θυμάται το παρελθόν του είναι καταδικασμένος να το ξαναζήσει.” (George Santyana, Ισπανοαμερικανός Φιλόσοφος)
Χρόνια πολλά στους απανταχού Έλληνες
Χατζηκυριάκου Παντελής
Πρόσφατα σχόλια