Δεν μπόρεσες ποτέ σου να παραδεχτείς, ότι το δικαίωμα του να είσαι η εξαίρεση και όχι ο κανόνας, έπαψε να σου δίνεται τη στιγμή που έγινες η ίδια ο κανόνας και εξάλειψες και την τελευταία πιθανότητα για εξαίρεση. Δε θέλησες ποτέ σου να καταλάβεις, ότι η μοναξιά αυτή που πραγματεύεσαι μέσα από δογματικά διαγγέλματα και φιλοσοφικές θεωρήσεις, δεν είναι το άβατο στο οποίο κατέφυγες ώστε να απαλλαγείς από την υποκρισία και την ψεύτικη διάσταση των ανθρωπίνων σχέσεων, αλλά η εξορία στην οποία σε καταδίκασαν όλοι όσοι κουράστηκαν να σου δίνουν δεύτερες ευκαιρίες και άφεση αμαρτιών.
Θα μπορούσα να σου απαριθμήσω έναν – έναν τους λόγους για τους οποίους κατέληξες μόνη κι έρημη. Ξέρουμε και οι δύο καλά, ότι εγώ τουλάχιστον τους γνωρίζω όλους. Επειδή όμως θέλω να πιστεύω ότι κάπου μέσα σου έρχεσαι αντιμέτωπη μαζί τους κι εσύ πού και πού, θα αρκεστώ στο να σου αποσαφηνίσω μέσα από λίγες μόνο λέξεις τι είναι και τι όχι μοναχικότητα, μιας και τελευταία έχει εξελιχθεί στο αγαπημένο σου θέμα προς ανάλυση.
Μοναχικότητα είναι η συνειδητή απομόνωση που επιλέγεις κάθε φορά που χρειάζεσαι λίγο χρόνο για να ανασκουμπωθείς και να επιστρέψεις δριμύτερος στον κόσμο των ζωντανών. Η περιβόητη “αυτοκριτική”. Το στάδιο εκείνο κατά το οποίο βρίσκεις το κουράγιο να σταθείς για λίγο απέναντι από τον καθρέφτη σου και να αντιπαρατεθείς με τα λάθη και τις επιλογές σου. Το χρονικό διάστημα που χρειάζεται για να ξαποστάσει η ψυχή σου από το μαρτύριο του μοναχικού Γολγοθά σου, ώστε στη συνέχεια να θέσεις σε εφαρμογή τα εφόδια της πνευματικής αυτής κάθαρσης και να κάνεις μια νέα αρχή.
Δυστυχώς όμως, αυτό το οποίο εσύ ονομάζεις μοναχικότητα, λέγεται απόρριψη. Πρόκειται για την άσχημη εκείνη κατάσταση η οποία δεν προηγείται και δεν προϋποτίθεται κάποιας προσωπικής αναγέννησης, αποτελεί όμως το φαύλο κύκλο στον οποίο αυτοκαταδικάζεσαι κάθε φορά που αποτυγχάνεις να συνυπάρξεις αρμονικά με τον έξω κόσμο. Είναι η απόδειξη πως αδυνατείς να συναναστραφείς και να αλληλεπιδράσεις χωρίς να αδικήσεις και να προκαλέσεις αποστροφή, γιατί πολύ απλά δεν τόλμησες ποτέ να επιβληθείς στους προσωπικούς σου δαίμονες και να προσπαθήσεις έμπρακτα να εξελιχθείς. Είναι το μεγαλύτερο και πλέον αδιαμφισβήτητο πειστήριο, ότι η αφανής και πολύτιμη πλευρά του χαρακτήρα σου που με τόση επιμονή πασχίζεις να αποδείξεις ότι διατίθεται σε λίγους, μπορεί τελικά και να μην υπάρχει.
Οι ανθρώπινες σχέσεις γλυκιά μου δεν περιορίζονται σε ασυνάρτητες παραφιλολογίες για ίντριγκα και σχολιασμό, αλλά είναι αξία αδιαπραγμάτευτη και κεκτημένο ζωής. Την επόμενη φορά λοιπόν που θα νιώσεις την ανάγκη να κρυφτείς πίσω από ασαφείς και ευθυνόφοβες αναρτήσεις σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να δικαιολογήσεις τη μοναξιά σου, σκέψου απλά το ενδεχόμενο να υπάρξεις για μια στιγμή ειλικρινής με τον εαυτό σου και να προβληματιστείς. Αν και επίπονο, είναι προτιμότερο να υπερβείς το εγώ σου από το να τσακίζεσαι κάθε λίγο και λιγάκι στα κρεμνά της αλαζονείας και του εγωισμού σου. Και ιδιαίτερα στο σημείο που έφτασες εσύ πια, αυτή είναι μια υπέρβαση που οφείλεις να κάνεις.
Χατζηκυριάκου Παντελής
Πρόσφατα σχόλια